Sunday, May 20, 2007

Zbigniew Preisner


Σαν σήμερα το 1955 Γεννήθηκε ο Πολωνός Preisner.Ο Presnier συνέδεσε το ονομά του και την καριέρα του με δύο ανθρώπους.Τον σκηνοθέτη Krzysztof Kieslowski και τον σεναριογράφο Krzysztof Piesiewicz. Μαζί δημιούργησαν πέντε αριστουργηματικές ταινίες ("Dekalog" (1989) , "La Double vie de Véronique" (1991), "Trois couleurs: Bleu" (1993), "Trois couleurs: Blanc" (1994) και "Trois couleurs:Rouge (1994)

Δυστυχώς με την ολοκλήρωση της τελευταίας ταινίας της τριλογίας των χρωμάτων, η τριανδρία δισπάσθηκε με τον θάνατο του Krzysztof Kieslowski το 1996.

"Η Διπλή ζωή της Βερόνικα" υπήρξε η μεγαλύτερη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία για τον Preisner (μέχρι το 1991 eίχε πουλήσει πάνω απο 300.000) και ο ίδιος ο Preisner είδε την καριέρα να εκτοξεύεται.Οι επιτυχίες ερχόντουσαν η μία πίσω απο την άλλη κερδίζωντας βραβεία και αναγνώριση.

Εκτός απο την μοναδική συνεργασία του με τον Krzystof Kieslowski έχει δουλέψει και με άλλους σκηνοθέτες όπως Hector Babenco,Louis Malle,Luis Mandoki,Charles Sturridge αλλά και με την φοβερή Agnieszka Holland σε τρείς ταινίες της (Europa Europa,Olivier Olivier και The Secret Garden).Χωρίς βέβαια να ξεχνάμε και την συνεργασία του Preisner με την Λουκία Ρικάκη για την ταινία "Kουαρτέτο σε 4 Κινήσεις" (1994).


La Double Vie de Veronique [Zbigniew Preisner] (Sideral Records 1991)

Προσωπικά την ωραιότερη μελωδία που έχει συνθέσει ο Presnier και πραγματικά με ανατριχίαζει, προέρχεται απο την ταινία του Luis Malle, "Fatale" (1992)

Zbigniew Preisner - Damage (from "Fatale")


4 comments:

stereonova said...

kalimera..agapimeno ost kai tainia...kai exo na to do kai xronia !

H2O said...

Να ευχαριστήσεις την "female darcy" (http://afemaledarcy.blogspot.com)που μας το θύμισε :)

Καλημέρα !!

Υ.Σ Άντε να μαζευτούμε για ένα αφιέρωμα Κισλόφσκι , χεχε

a female Darcy said...

auto tha pei amesi exipiretisi...thanks :)

WinterAcademy said...

θεϊκά και τα δύο: (ost και ταινία)

όσο για το damage, το θέμα νομίζω θυμίζει αρκετά το -δικό μου all time favourite- θέμα του σακαμότο από το sheltering sky. η ταινία βέβαια, σκέτη αποτυχία [για κάποιο λόγο την έχω δει και τρεις φορές βέβαια..]