Friday, May 18, 2007

Urtovox Records

...not just spaghetti, maccaroni, mafia and "O sole mio"!!
URTOVOX is a collective of bands and musicians striving to spread "high quality" indie rock from Italy all over the globe. Our primary target is to help our artists in their growing process and at the same time we’re trying to put out just the finest releases.

Impossible is not possible...

Αυτό είναι το μοτό της ανεξάρτητης αυτής εταιρείας απο την Φλωρεντία που παρεπιπτόντως βραβεύτηκε ως η καλύτερh indie record company 2006 στην Ευρώπη.Φαντάζομαι ονόματα όπως, Appaloosa, ...A Toys Orchestra, Elle, Goodmorning boy, Hogwash, Les Fauves, Mersenne, Nest, Psycho Sun, Ultraviolet Makes Me Sick μας είναι παντελώς άγνωστα.Για να αρχίσουμε να τα παίρνουμε ένα ένα.

Appaloosa

Oι Appaloosa σχηματίστηκαν το 1998 στο Λιβόρνο απο τους Enrico Pistoia και Niccolò Mazzantini και το 2000 με την προσθήκη του ντράμερ Marco Zaninello άφησαν κατα μέρος τα φωνητικά και ξεκίνησαν το ψυχεδελικό τους instrumental ταξίδι.

Τους
Appaloosa μπορείς πολύ εύκολα τους κατηγοριοποιήσεις ως μιας άκρως noise μπάντα με άπειρα post rock και electro στοιχεία που δεν κωλώνουν να πειραματιστούν.Έχουν κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ το 2003 με το "Οndanomala" και το 2005 με το "Νon posso stare senza di te".



Appaloosa - "Νon posso stare senza di te" [Urtovox Records 2005]


...A Toys Orchestra

Kαι προχωράμε στο αγαπημένο μου γρουπ απο την Urtovox. Ενεργοί απο το 1998 ως punk rock μπάντα τότε με το όνομα "Mesulid". Για καλή μας τύχη το 2000 κερδίζωντας σε ένα διαγωνισμό ονόματι "Gruppo Soniche del 2000" (sponsored by Sony/Fridge Rec) κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ "JOB" ως ..Α Τoys Orchestra.

Kάπου στα 2001 με 2002 κάνει την εμφάνιση ο τύπος που θα αλλάξει εντελώς τον ήχο των "Α Τoys Orchestra". Ο Fausto Ferrara τους βγάζει απο τις κλασσικές πάνκ ροκ μανιέρες και προσθέτει drum machines και samples.To 2004 κυλοφορούν στην νέα τους πιά εταιρεία Urtovox το "Cuckoo Boohoo" όπου και θεωρήθηκε το καλύτερο άλμπουμ στην Ιταλία.Το 2007 ξαναχτυπάνε αυτή την φορά με την βοήθεια Dustin O’Halloran των Devics. To "Technicolor Dreams" κυκλοφόρησε στα τέλη Μάρτη. Οι A Toys Orchestra έχουν ξεπεράσει τα μουσικά ιταλικά σύνορα και η φήμη τους, κυρίως στη Η.Π.Α, εξαπλώνεται ραγδαία.



A Toys Orchestra - Mrs Macabrette(from "Technicolor Dream")
Α Τoys Orchestra - Invisible (from "Technicolor Dream")
A Toys Orchestra - Peter Pan Syndrome (from "Cuckoo Boohoo")
A Toys Orchestra - Panic Attack #1 (from "Cuckhoo Boohoo)

Mersenne

Αν και πιο νέο γκρουπ απο τα άλλα δύο οι Mersenne (Leo Borrelli,Emiliano Colomasi και Cristiano Delfino) θεωρούνται απο τους αγαπημένους στην Ιταλία και οι ίδιοι παίζώντας ως support δίπλα σε αξιόλογες μπάντες όπως Shout Out Loud, Pedro the Lion, Thrills, Yuppie Flu, The Chalets κ.α έχουν αρχίσει να καθιερώνονται.

Σχηματίστηκαν το 2003 στην Μπολόνια και μόλς πέρσι κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο άλμπουμ τους με τίτλο "Stolen Dresses". Αν και ο ήχος τους δεν προσφέρει κάτι το καινούργιο ή το εξαιρετικό παρ'όλα αυτά πρόκειται για ένα γνήσιο college-rock γκρούπ που ακολουθεί τα χνάρια των Weezer.


Marsenne - There's a place
Marsenne - Clerks

Elle

Στα τέλη της δεκαετίας του 90' τα ανεξάρτητα ροκ συγκροτήμτα άρχισαν να ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια και η Urtovox απλά επέλεξε τα καλύτερα.Το μέσο για να γίνει κάποια μπάντα γνωστή στην Ιταλία είναι τα διάφορα φεστιβάλ και διαγωνισμοί που γίνονται.Όπως πολλά συγκροτήματα έτσι και οι Elle απο την Βενετία κερδίζωντας διαγωνισμούς όπως τα Ritmi Globali (1997) and Arezzo Wave (1998) άρχισαν να κερδίζουν και την συμπάθεια κριτικών και κοινού.Αν και ήταν το μοναδικό γκρούπ που ξεκίνησε την καριέρα του κυκλοφορώντας τα δύο πρώτα άλμπουμ τους στα ιταλικά,γρήγορα στράφηκε στον αγγλικό στίχο και το 2003 η δημοτικότητα των Elle,με το άλμπουμ "People are dancing in the a.m",εκτοξεύθηκε στα ύψη.

Έχοντας ως επιρροές τους Pixies,Flaming Lips,The Postal Service αλλά και Air γρήγορα υποψιάζεται κάποιος οτι η μελωδική post rock απο τους Nicola Mestriner, Masimiliano Barbieri,Mateo Caroncini και Tommaso Copetta έχουν την τιμητική τους.To 2006 κυκλοφόρησαν το τελευταίο τους άλμπουμ με τίτλο "BStrong" με ήχο που θυμίζει Songs:Ohia και Grandaddy.


Elle - How does it feel (from "BStrong")
Elle - All mine (from "People are coming in the a.m)

Ultraviolet make me sick

Aπο την άρχη οι Ultraviolet Make me Sick, "αλληθώριζαν" προς δύο κατευθύνσεις.Το ένα μάτι κοιτούσε την μαμά πατρίδα και το άλλο την μακρινή Αυστραλία.Τώρα πώς ένα γκρούπ απο ένα χώριο κοντά στο Μιλάνο κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ,"Soundproof" (2001) απο την Αυστραλέζικη Camera Obscura Records (μικρή ανεξάρτητη δισκογραφική με 10ετη όμως πείρα με φοβερές punk rock κυκλοφορίες) αυτό δεν το γνωρίζω.

Ακούγωντας τα αρπαχτικά της Urtovox τον Mogwai-ικό ήχο των Ultraviolet έσπευσαν με συνοπτικές διαδικασίες να τους συμπεριλάβουν στο ρόστερ της.Mogwai,Dirty Three,Codeine,Tortoise είναι μερικά απο τα συγκροτήματα που επηρρέασαν την τριάδά (Alberto Anadone,Davide Impellizzeri,Gianmaria Aprile) απο την Pavia.To "No freeway, no trees, no plan, no ghosts" που κυκλοφόρησαν το 2004 είναι πραγματικά ένα αριστούργημα.



UVMS - Overexposed (from "No freeway, no trees, no plan, no ghosts")
UVMS - Bad ideas trapped in empty bottles (from "Soundproof")
UVMS - On the way back (from "Soundproof")
UVMS - Have a bee in one's bonnet (from "Vv.Aa/Songs for Another place vol.1")

to be continued...

1 comment:

mystery falls down said...

Ξέρω ότι πολλές φορές καθυστερώ να σχολιάσω, αλλά πάντα παρακολουθώ τις δημοσιεύσεις σου. Παραδίδεις (δωρεάν) μαθήματα μουσικού γούστου και φινέτσας (μιας και το αφιέρωμα αφορά Ιταλούς και τη δισκογραφική Urtovox Records). Συγχαρητήρια. Το ομολογώ. Δεν γνώριζα κανένα από τα συγκροτήματα που ηχογραφούν για αυτήν.

Το "...με άπειρα post rock και electro στοιχεία που δεν κωλώνουν να πειραματιστούν" (για τους Appaloosa) είναι λόγος να σπεύσω να ακούσω ένα δίσκο, αλλά πες μου τι πράττεις όταν το δόγμα της επικαιρότητας σε ωθεί να δώσεις προτεραιότητα στις νέες κυκλοφορίες. Μάλλον θα παραβώ τον κανόνα σύντομα (την Τρίτη).

Η φήμη των "...A toys orchestra" θα αρχίσει να εξαπλώνεται και στην Ελλάδα. Θα αναζητήσω το νέο δίσκο τους, αν και από τα δύο τραγούδια του το "Cuckhoo boohoo" πρέπει να είναι πιο συναρπαστικό.

Ο ήχος των Marsenne είναι άμεσος. Η μελωδία σε αρπάζει και σε παρασέρνει (αν και φωνητικά υστερούν λιγάκι). Και αυτός είναι λόγος να απολαμβάνουν την επιτυχία.

Οι Elle δεν με συγκίνησαν καθόλου, για να γράψω την αλήθεια με συγκίνησαν όσο και το περιοδικό elle όταν πέφτει στα χέρια μου. Τα σχεδόν έξι λεπτά του "How does it feel" μου φάνηκαν αιώνες. Ίσως πάλι οφείλεται στο ότι δεν κοιμάμαι πολύ.

Από την άλλη πλευρά το "Overexposed" των Ultraviolet make me sick έχει μεγαλύτερη διάρκεια και δεν δυσκολεύτηκα να το ξανακούσω και δεύτερη (και τρίτη) συνεχόμενη φορά. Το "No freeway, no trees, no plan, no ghosts" έχει σημειωθεί στο σημειωματάριό μου.