Επειδή αρχίζουμε και μεγαλώνουμε επικίνδυνα και η μνήμη μας απο ελέφαντα τείνει να γίνει χρυσόψαρου ειναι καλό που και που να σκαλίζουμε και πάλι τους θησαυρούς που μόνοι μας ανακαλύπταμε με τόσο κόπο οταν ήμασταν ακόμα έφηβοι. Πόσοι δίσκοι που τότε τους θεωρούσαμε κειμήλιο ιερό τώρα βρίσκονται σκονισμένοι πίσω απο τα κουτιά του καινούργιου μας ipod και της 512αρας κάρτας γραφικών; Πόσες βιντεοκασσέτες αντιγράφαμε απο την ταινιοθήκη της ΕΡΤ ( α ρε Μπακογιανόπουλε θα μας θάψεις όλους) και τις βλέπαμε ξανά και ξανά μέχρι να αποστηθίσουμε ατάκες και κινήσεις των ηθοποιών-ηρωών μας; Πόσα βιβλία και περιοδικά, comics και fanszines τα έχουμε στο πατάρι παρέα με τo subbuteo...Να λοιπον η ευκαιρία να τα ξαναθυμηθώ και που ξέρεις μπορει και να συγκινηθώ (λέμε τώρα...)
No comments:
Post a Comment